گیاهان دارویی در درمان و پیشگیری از بیماریها استفاده میشوند ولی به ندرت در یک بخش سازماندهی شده و تحت نظارت مورد استفاده قرار میگیرند. در این مطالعه وضعیت برداشت از طبیعت، تولید، سطح زیر کشت، عملکرد در واحد سطح و نوع مصرف گیاهان دارویی استان کرمان از طریق بازدید عرصهها، اطلاعات کارشناسان پهنههای کشاورزی و مطالعات کتابخانهای بررسی شد. نتایج حاصل از تحقیق طی سالهای 1398-1400 نشان داد که در مجموع 25 گونه گیاه دارویی متعلق به 13 خانواده در این استان مورد کشت و بهرهبرداری قرار میگیرد. مهمترین گیاهان در بخش زراعت شامل گل محمدی، زعفران و ترخون و با ارزشترین گونههای برداشت شده از عرصههای طبیعی، آنغوزه تلخ و شیرین، شیرین بیان و آویشن شیرازی بود. بیشترین تعداد گونههای دارویی مرتعی و کشت شده متعلق به شهرستان کرمان (راین، گلباف و شهداد) و کمترین تعداد متعلق به شهرستان انار بود. بیشتر گیاهان دارویی تولید شده از استان کرمان به صورت فلهای و خام به بازار روانه میشوند. 19 گیاه دارویی، بیشترین صادرات از استان کرمان را به خود اختصاص دادهاند و 25 کشور، مقصد صادرات گیاهان دارویی بودند. استفاده گسترده از گیاهان دارویی، موجب فراهم آمدن زمینهای برای اشتغال و درآمدزایی در استان کرمان شده که با توجه به محدودیت منابع طبیعی جهت تولید این گیاهان، کشت و توسعه گیاهان سازگار با شرایط اکولوژیکی استان میتواند راهکاری مناسب جهت حفظ، عرصههای این منابع باشد. ایجاد یک بانک اطلاعاتی به روز از گیاهان دارویی منجر به برنامهریزی مناسب مدیران جهت کشت و بهرهبرداری بهینه گیاهان دارویی با ارزش در استان کرمان خواهد شد.