بهینه‌سازی ابعاد کرت‌های آبیاری سطحی با در نظر گرفتن پارامتر شوری آب آبیاری

طراحی ابعاد بهینه کرت در آبیاری سطحی، صرفا با هدف ایجاد بیش‌ترین راندمان کاربرد آب و کم‌ترین تلفات فرونشت عمقی انجام می‌شود. اما در شرایط کاربرد آب شور، کاهش تلفات فرونشت عمقی در مزرعه نباید باعث کاهش غیرمنطقی کسرآبشویی، افزایش شوری خاک ناحیه ریشه، خسارت به محصول و در نتیجه کاهش درآمد و بهره‌وری شود. این مطالعه با هدف تاکید بر لزوم انتخاب بهترین ابعاد کرت بر اساس بیش‌ترین راندمان کاربرد آب و کنترل هم‌زمان شوری خاک در شرایط آبیاری با آب شور انجام شده است. منطقه مورد مطالعه واقع در شهرستان اردکان استان یزد بود. تیمارهای متفاوت نیاز آبشویی (10، 20 و 30 درصد) در ابعاد متفاوت کرت با سه تکرار اعمال و کسر آبشویی رخ داده در مزرعه اندازه‌گیری شد. با توجه به هدف این مطالعه که ایجاد بیش‌ترین راندمان کاربرد آب و کنترل هم‌زمان شوری خاک بود. در تیمار تامین نیاز آبشویی 10 درصد، ابعاد کرت 12 ×39، در تیمار نیاز آبشویی 20 درصد، ابعاد کرت (5 ×39) و در تیمار نیاز آبشویی 30 درصد، ابعاد کرت (3 × 55) توصیه شد. نتایج این مطالعه نشان داد که ابعاد کرت توصیه شده در یک نیاز آبشویی، لزوما برای تامین نیازهای آبشویی دیگر مناسب نیست. بنابراین ضروری است در فرایند انتخاب ابعاد بهینه کرت، ضمن کاهش تلفات عمقی، تامین نیاز آبشویی با توجه به شوری آب آبیاری و گیاه کشت شده نیز مورد توجه قرار گیرد.