محدودیت منابع آب و پایین بودن میزان نزولات جوی در کشور دورنمای تولید محصولات کشاورزی را با ابهام مواجه ساخته است. بنابراین، استفاده از روش‌های کم آبیاری و افزایش کارآئی مصرف آب در تولید محصولات کشاورزی از اهمیت خاصی برخوردار است. به‌منظور مقایسه میزان آب مصرفی در کشت مستقیم و نشایی پنبه، در سال زراعی 1401-1400 رقم ورامین به دو روش مستقیم و نشایی در شهرستان رشتخوار استان خراسان رضوی کشت شدند. در این پژوهش، صفات تعداد غوزه باز و بسته، قطر طوقه، عملکرد کل، وزن غوزه، تعداد شاخه‌های رویا و زایا، ارتفاع بوته و زودرسی اندازه‌گیری شده و از طریق آزمون T-TEST مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که از نظر دو صفت زودرسی و ارتفاع تفاوت معنی‌داری بین دو روش وجود داشت؛ به‌طوری که کشت نشایی درصد زودرسی و ارتفاع بیش‌تری نسبت به کشت مستقیم بذر داشت. عملکرد وش در کشت مستقیم 79/4 تن در هکتار و در روش کشت نشایی 67/4 تن در هکتار بود. هم‌چنین روش کشت نشایی منجر به کاهش معنی‌دار میزان آب مصرفی شد. به‌طوری که میزان آب مصرفی براساس کنتور حجمی در روش کشت مستقیم با طول دوره رشد 144 روز (18 مرتبه آبیاری) در حدود 9230 متر مکعب برای هر هکتار بود، در حالی‌که در روش کشت نشایی با طول دوره رشد 124 روز (15 مرتبه آبیاری) این میزان حدود 7130 متر مکعب بود. بنابراین، با توجه به نتایج بدست آمده و صرفه‌جویی قابل ملاحظه در میزان آب مصرفی، کشت نشایی پنبه در مناطق خشک و نیمه خشک کشور توصیه می‌شود.
)
)