تاثیر دو روش آبیاری قطره‌ای سطحی و زیرسطحی بر کارایی مصرف آب در تولید گل محمدی در استان کرمان

      در این پژوهش امکان استفاده از آبیاری قطره‌ای سطحی و زیرسطحی، برای تأمین آب مورد نیاز محصول گل محمدی مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایش میدانی به صورت یک طرح آماری کرت‌های خردشده در قالب بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1390 طرح‌ریزی شد. پلات‌های اصلی شامل روش‌های آبیاری در دو سطح (قطره‌ای سطحی و زیرسطحی) و پلات‌های فرعی شامل عمق آب آبیاری در سه سطح  (100% ، 70% و 40% مقدار تبخیر و تعرق پتانسیل با احتساب ضریب 65/0 تشت کلاس A) بر روی نهال‌های گل محمدی پیاده شدند. آزمایش در 18 کرت که در هر ردیف تعداد 4 اصله نهال به فاصله 5/2 در 5/2 متر کاشته شده بود، در طول سه سال انجام گرفت. بر اساس میزان تبخیر تجمعی، آبیاری با استفاده از کنتورهای حجمی به‌طور ثابت در سه روز از هر هفته، به مدت 8 ماه در سال انجام شد. اثر سامانه آبیاری بر برخی از مشخصات زراعی شامل: میزان محصول گل، درصد ماده خشک گل، وزن تک گل، تعداد گل، ارتفاع بوته و تاج پوشش اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد در حالی‌ که تفاوت نوع سامانه آبیاری به‌کار رفته تنها در دو مورد شامل تعداد شاخه، قطر تاج پوشش معنی‌دار بود، بر روی صفات ارتفاع بوته، تعداد گل در بوته، وزن تر یک گل و وزن خشک یک گل، تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. با توجه به اختلاف ناچیز بین این دو سامانه، سامانه آبیاری قطره‌ای سطحی به دلیل آسان‌تر بودن کارگذاری نوارهای آبیاری و حذف هزینه‌ی حفاری و کارگذاری نوار در عمق خاک، پیشنهاد می‌گردد.