چکیده
تغییرات آب و هوایی و خشکسالی از مهمترین چالش های پیش روی کشاورزی در ایران میباشند. قابلیت انعطافپذیری در برابر خشکسالی تا حد زیادی بستگی به درک و تأثیرات آن توسط کشاورزان دارد. با توجه به قرار گرفتن مناطق مهم کشاورزی ایران در بخش های خشک و نیمه خشک ، و اثرات زیاد خشکسالی بر سطح تولید و معیشت کشاورزان تلاش ها برای ارتقای تاب آوری بوم نظام های کشاورزی اهمیت دوچندانییافته است.این پژوهش با تاکید بر اصول و مبانی تاب آوری نسبت به خشکسالی در بوم نظام های کشاورزی و نیز مطالعات مختلفی که در این حوزه انجام شده صورت پذیرفته است. به منظور انجام این پژوهش مطالب مورد نیاز از منابع داخلی و خارجی جمع آوری گردید. نتایج نشان داد به منظور ارزیابی تاب آوری بوم نظام های کشاورزی باید آن را مانند سیستم های پویا در نظر گرفت و مهمتر اینکه در تمام ابعاد اکولوژیک، اقتصادی-اجتماعی مورد آنالیز قرار داد.