چکیده
استان کرمان از جمله کم آب‌ترین استان‌های کشور بوده و از زمانه‌ای بسیار دور به‌صورت سنتی به استفاده بهینه از آب‌های اندک استان پرداخته شده است. در سامانه‌های آبیاری سنتی، بازدهی آبیاری بسیار کم گزارش شده است. بازدهی بسیار کم این روش‌ها ناشی از تلفات آب حاصل از نشت آب در کانال‌های خاکی مزارع، نفوذ عمقی و روان‌آب سطحی پایاب در مزارع است. توجه به مشکلات و مسائلی که در استفاده از نهرهای خاکی برای آب‌رسانی به مزارع وجود دارد، ایجاب می‌کند تا دیگر روش‌هایی که برای این منظور می‌تواند بکار برده شود نیز مورد ارزیابی قرار گیرد تا ضمن حفظ مزایای آبیاری سطحی، از معایب آن کاسته گردد. یکی از این روش‌ها که هم‌اکنون در استان در دست ترویج و تقویت است استفاده از آبیاری سنتی غرقابی با اندکی اصلاحات هست. این روش آبیاری به هیدروفلوم مشهور است. در این مقاله سعی شده است مختصری در مورد این روش توضیح داده شود. بررسی‌ها نشان داده که فن‌آوری‌های توصیه‌شده با دانش فنی خیلی بالا درنهایت با مشکلات عدیده‌ای همراه هستند که گاهی به ناموفق بودن آن‌ها می‌انجامد. استفاده از روش‌های کاربردی نزدیک به روش‌های سنتی رایج در منطقه مانند روش آبیاری هیدروفلوم از موفقیت بیش‌تری برخوردار بوده است، به‌طوری‌که راندمان آبیاری سنتی را 28-25% افزایش می دهد.
)
)