در چند سال اخیر عارضه خشکیدگی خوشه خرما در برخی نقاط خرماخیز کشور به ویژه مناطق جیرفت، بم، بوشهر و هرمزگان خسارت چشمگیری به باغات وارد کرده است. به همین دلیل پژوهش حاضر به منظور بررسی نقش مدیریت آب بر عارضه خشکیدگی خوشه خرما با شش تیمار آبیاری در منطقه جیرفت و کهنوج در سال 95-96 انجام گرفت. تیمارها شامل دور آبیاری 90، 120 و 150 میلی‌متر تبخیر تجمعی از تشت کلاس A به عنوان کرت اصلی و دو میزان آب آبیاری براساس 70 و 100 درصد میزان تبخیر تجمعی به عنوان کرت فرعی انتخاب شدند. نتایج نشان داد اثر دور آبیاری و میزان آب آبیاری بر شدت عارضه خشکیدگی خرما معنی‌دار بوده و با در نظر گرفتن دور آبیاری بر اساس 90 میلی‌متر تبخیر از تشتک کلاس A و میزان آبیاری بر حسب 70 درصد کل تبخیر باعث کاهش درصد عارضه نسبت به شاهد یا عرف زارع گردید به طوری‌که درصد عارضه بر اساس تعداد خوشه و وزن محصول خسارت دیده به ترتیب از 53 و 51 درصد به 19.7 و 15.8درصد کاهش یافت. با توجه به نتایج پژوهش حاضر جهت کاهش عارضه خشکیدگی خوشه خرما، مدیریت صحیح آبیاری باید مورد توجه قرار گرفته و در اراضی با بافت سبک در صورتی که هفته‌ای یک‌بار آبیاری صورت گیرد، درصد عارضه کاهش چشمگیری خواهد داشت.
)