کشور پهناور ایران، در منطقه‌ای از جهان واقع شده است که از مناطق خشک کره‌زمین طبقه‌بندی می‌شود و لذا در طول تاریخ از مشکل کم‌آبی رنج برده است. در چنین پهنه‌ای و با توجه به وابستگی اقتصاد ایران به بخش کشاورزی و عنایت به این که بیش از ۹۰% آب‌های شیرین مصرفی، در این بخش به مصرف می‌رسند؛ نظام استفاده و مالکیت از آب‌های موجود اهمیت فراوان دارد. در این ارتباط، ضروری است که بحث مالکیت آب و حقوق مرتبط با آن، برای رسیدن به حداکثر بهره‌وری و انتفاع از آب، مورد مداقه دقیق قرار گیرد. در این مقاله، پس از ارائه تعاریفی ضروری از اصطلاحات حقوقی که دانستن مفهوم آن‌ها برای کارشناسان آب لازم است، به صورت خلاصه، سیر تحول مالکیت بر منابع آب ارائه گردیده و در نهایت، مقایسه‌ای شده است بین صفات مالکیت بر مال از دیدگاه قانون مدنی ایران و حدود این مالکیت در قوانین حال حاضر ایران.
)