رشد گیاهان در شرایط تنش شوری به دلایلی از جمله استرس اسمزی ناشی از عدم دسترسی به آب، اثرات سمی برخی از یونها، عدم تعادل در جذب عناصر غذایی کاهش مییابد. به منظور بررسی اثر ماده آلی، سوپرجاذب و تغذیه بهینه بر کاهش اثر شوری آب آبیاری بر پایه نارنج، آزمایشی در گلدانهای حاوی نهال مرکبات پایه نارنج انجام گرفت. در این آزمایش ماده آلی (کود گاوی پوسیده) با دو سطح (0 و 2 درصد وزنی)، سوپرجاذب با سه سطح (0، 1/0، 25/0 درصد وزنی) و تغذیه بهینه با سه سطح (بدون کود و کوددهی بهینه عناصر پرمصرف و عناصر کممصرف و سطح سوم کوددهی با عناصر پرمصرف و کم مصرف به همراه کلسیم از منبع نیترات کلسیم) بر اساس آزمایش خاک بود. آبیاری به روش قطرهای با دور آبیاری یکسان صورت گرفت. پس از پایان آزمایش در هر سال، درصد برگهای دارای علائم خسارت شوری و سمیت بور و غلظت عناصر روی، آهن، بور، فسفر، پتاسیم، کلسیم و منیزیم در برگها اندازهگیری شدند. نتایج دو ساله آزمایش نشان داد که گلدانهای بدون ماده آلی، سوپرجاذب و تغذیه بهینه دارای بیشترین اثر شوری و سمیت بور و کمترین غلظت عناصر غذایی بود و گلدانهایی که مصرف توأم 2 درصد ماده آلی، 25/0 درصد سوپرجاذب و مصرف بهینه عناصر غذایی (مصرف عناصر پرمصرف و کم مصرف) را داشتند، بهترین گلدان بودند، بطوری که کمترین غلظت سدیم، بور و درصد برگ های دارای علائم خسارت شوری و بیشترین غلظت دیگر عناصر غذایی در برگ نهالهای مربوط به این تیمار مشاهده شد.
)