روش آبیاری زیرسطحی یک روش شناخته‌شده است که میزان تلفات آب را به حداقل مقدار می‌رساند. در این سیستم، انتقال آب با لوله انجام می‌شود، مقدار تبخیر از سطح شبکه‌های انتقال و توزیع آب کاهش یافته، به حداقل می‌رسد و سبب افزایش بهره‌وری مصرف آب در بخش کشاورزی می‌شود. این روش آبیاری، نیاز به یک سری تحقیقات در خصوص عمق مناسب کارگذاری لوله‌های آبیاری زیرسطحی و فاصله آن‌ها از تنه درخت بر روی ردیف دارد. آزمایشی روی کارگذاری لوله های آبیاری قطره ای زیرسطحی در سه باغ با سه بافت خاک (شنی، شنی رسی و رسی لوم)، سه عمق لوله (20، 40 و 60 سانتی‌متر) و در دو فاصله لوله ها از تنه (80 ، 100 سانتی‌متر) اجرا شد. میزان گرفتگی قطره‌چکان‌ها و یکنواختی پخش آب، پروفیل رطوبتی و تجمع املاح در خاک، تراکم ریشه در اطراف قطره‌چکان‌ها بررسی شد. نتایج نشان داد، مناسب‌ترین عمق کارگذاری لوله های آبیاری قطره ای زیر سطحی در خاک‌های بافت سنگین 40 سانتی‌متر به فاصله 1 متر از تنه درخت و فواصل قطرهچکان روی ردیف 100 سانتی‌متر بود. عمق کارگذاری در خاک‌های بافت سبک 20 سانتی‌متر به فاصله 80 سانتی‌متر از تنه و فواصل قطرهچکان روی ردیف 80 سانتی‌متر به دست آمد. مناسب‌ترین عمق کارگذاری در خاک‌های بافت متوسط40 سانتی‌متر به فاصله 1 متر از تنه و فواصل قطرهچکان روی ردیف 80 سانتی‌متر شد.
)